آزمایشگاه نوروژن

عفونت ادراری چیست؟ علائم، علل، تشخیص و درمان

عفونت ادراری چیست؟ علائم، علل، تشخیص و درمان
۱۲ شهریور ۱۴۰۲
عفونت ادراری چیست؟ علائم، علل، تشخیص و درمان

ممکن است هر فرد در طول زندگی خود دچار عفونت ادراری شود. در این مطلب به بررسی علل ایجاد عفونت ادراری، علائم و درمان آن پرداختیم.

عفونت ادرار چیست؟

بر خلاف آنچه ممکن است به نظر برسد، به طور معمول ادرار بدون این که هیچ‌گونه آلودگی ای ایجاد کند در سیستم ادراری حرکت می‌کند. اما عفونت ادراری از آنجا اتفاق می افتد که باکتری‌ها می‌توانند از خارج از بدن وارد سیستم ادراری شوند و سبب بروز مشکلاتی نظیر عفونت و التهاب شوند. عفونت ادراری با درد، سوزش و خون در ادرار شروع می شود.

 
چه نوع  باکتری هایی عفونت ادراری را ایجاد می کنند؟

اشریشیا کلی

پروتئوس میرابیلیس

انتروکوک فکالیس

استافیلوکوک ساپروفیتیکوس

کلبسیلا پنومونیه

 
چرا عفونت ادراری در زنان بیشتر اتفاق می افتد؟

اگرچه عامل اصلی در ایجاد عفونت ادراری، عدم رعایت بهداشت است اما عوامل دیگری هم وجود دارند که بنا به فیزیک و بدن زنان، این گروه را بیشتر درگیر می کند.

کوتاه بودن پیشابراه  

پیشابراه در بدن زنان به واژن و مقعد نزدیک است. کوتاه بودن آن باعث می‌شود باکتری‌هایی که به طور طبیعی در تماس با واژن و مقعد قرار می‌گیرند، به راحتی وارد مثانه شده و منجر به شکل‌گیری عفونت در پیشاب‌راه و بقیه دستگاه ادراری شوند.

رابطه جنسی

حتما شنیده اید که بر ادرارکردن پس از رابطه ی جنسی بسیار تاکید می شود. دلیل آن است که فشاری که در طول دخول بر دستگاه ادراری زنان وارد می‌شود، می‌تواند باکتری‌ها را از اطراف مقعد به مثانه منتقل کند و سبب ایجاد عفونت شود.

اسپرم کش‌ها

استفاده از کاندوم

دیافراگم‌های ضدبارداری

کاهش سطح استروژن

مشکلات سیستم ایمنی

بارداری

از جمله عوامل دیگری است که احتمال ابتلای زنان به عفونت ادراری را افزایش می دهد. عفونت‌های دستگاه ادراری بسیار رایج هستند و از هر ۵ زن، یک نفر به عفونت ادراری دچار است.

 
انسداد مجرای ادراری و ابتلا به عفونت ادراری:

با مسدود شدن جریان ادرار، احتمال تشکیل سنگ در مجرای ادراری بیشتر می‌شود. با انسداد مجرای ادراری، احتمال بروز عفونت نیز بالا می‌رود زیرا باکتری‌هایی که وارد دستگاه ادراری می‌شوند نمی‌توانند خارج شوند.

استفاده از کاتتر

در صورت استفاده از کاتتر ( سُند) احتمال ابتلا به عفونت ادراری افزایش می یابد.

 
علائم عفونت مجاری ادراری

– نیاز مکرر به دفع ادرار

– درد، اذیت شدن یا احساس سوزش هنگام ادرار کردن

– میل ناگهانی و شدید به دفع ادرار

– ادرار کدر همراه با بوی قوی که ممکن است حاوی خون باشد.

– احساس این که مثانه کاملا خالی نشده است.

– احساس ناخوشی، خستگی و درد

دیگر علائم ابتلا به عفونت ادراری :

– تب (۳۸ درجه سانتی‌گراد) یا بالاتر

– احساس گیجی

– اضطراب و پریشانی

– بی‌قراری

– درد در کمر و پهلوها

– لرز

– حالت تهوع و استفراغ

 
چطور از ابتلا به عفونت ادراری پیشگیری کنیم؟

عفونت ادراری تا حد زیادی با رعایت بهداشت و نوشیدن آب، قابل پیشگیری است. در ادامه مطلب چند روش پیشگیری از ابتلا به عفونت ادراری را بررسی می کنیم:

نوشیدن مایعات به ویژه آب

نوشیدن آب به رقیق شدن ادرار کمک می‌کند و این اطمینان را ایجاد می‌کند که تعداد دفعات دفع ادرار بیشتری خواهید داشت. این موضوع باعث می‌شود که باکتری‌ها قبل از این که سبب بروز عفونت شوند از دستگاه ادراری خارج شوند.

استفاده از دستمال توالت

پس از ادرار و دفع مدفوع، به جلوگیری از منتقل شدن باکتری‌های ناحیه مقعد به واژن و پیشاب‌راه، از قسمت جلو به عقب از دستمال توالت استفاده کنید.

ادرار پس رابطه جنسی !

بلافاصله پس از برقراری رابطه جنسی مثانه‌تان را خالی کنید. به‌علاوه یک لیوان آب بنوشید، زیرا این کار به پاک‌سازی باکتری‌ها کمک می‌کند. قبل از رابطه جنسی، ناحیه تناسلی‌تان را به‌خوبی تمیز کنید.

رعایت بهداشت در زمان قاعدگی

زنان باید در طول دوره قاعدگی اقدامات بهداشتی را رعایت کنند تا از بروز عفونت جلوگیری کنند. پد و تامپون خود را به صورت مکرر تعویض کنید. از لباس های نخی استفاده کنید.

عدم استفاده از اسپری، پودر در ناحیه تناسلی

در صورت استفاده از اسپری‌های خوشبوکننده یا سایر محصولات زنانه (همچون دوش‌های واژینال و پودر) روی ناحیه تناسلی استفاده کنید، ممکن است پیشاب‌راه تحریک شود.

ادرار خود را نگه ندارید!

سعی نکنید ادرار را به مدت طولانی نگه دارید. هر زمانی که احساس کردید به دفع ادرار نیاز دارید، مثانه‌تان را خالی کنید. به‌هیچ‌عنوان عجله نکنید و مطمئن شوید که مثانه‌تان را کاملا تخلیه کرده‌اید.

 
تشخیص عفونت ادراری

آزمایش‌ها و روش‌های مورداستفاده برای تشخیص عفونت ادراری عبارت‌اند از:

بررسی نمونه ادرار

رشد باکتری‌های دستگاه ادراری

تصویربرداری از مجرای ادراری

تصویربرداری پیلوگرام داخل وریدی

استفاده از اسکوپ برای مشاهده داخل مثانه

 
عوارض عفونت ادراری

عفونت ادراری باید به‌موقع و به‌درستی درمان شود تا منجر به بروز عوارض جانبی نشود

در صورت عدم درمان ممکن است بیمار با خطرات زیر مواجه شود:

– عفونت‌های مکرر، خصوصا در زنانی که دو یا چند عفونت ادراری را در یک دوره شش‌ماهه الی یک‌ساله تجربه کرده‌اند.

– آسیب دائمی به کلیه‌ها

– خطر وزن کم نوزاد هنگام تولد یا نوزاد نارس در زنان باردار

– تنگی پیشابراه در مردان

– سپسیس، خصوصا زمانی رخ می‌دهد که عفونت از مجرای ادراری به کلیه‌ها گسترش پیدا کند.

 
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

به محض آنکه علائم عفونت ادراری را مشاهده کردید باید هرچه سریع تر برای درمان به پزشک متخصص در زمینه اختلالات ادراری (اورولوژیست) یا اختلالات کلیوی (نفرولوژیست) مراجعه کنید. اغلب عفونت های ادراری در ابتدا در طول یک دوره و با مصرف قرص درمان می شوند.

 
درمان دارویی عفونت ادراری :

آنتی‌بیوتیک‌ها معمولا اولین گزینه درمانی برای عفونت‌های دستگاه ادراری در نظر گرفته می‌شوند. این که کدام داروی آنتی‌بیوتیک برای چه مدتی تجویز شود، به وضعیت سلامتی‌تان و نوع باکتری یافت شده در نمونه ادرار بستگی دارد.

اغلب، علائم عفونت ادراری در عرض چند روز پس از شروع درمان برطرف می‌شوند. اما ممکن است نیاز باشد که مصرف آنتی‌بیوتیک را برای یک هفته یا بیشتر ادامه دهید. دوره درمان با آنتی‌بیوتیک را حتما تکمیل کنید.

گاهی ممکن است پزشک یک داروی مسکن تجویز کند که مثانه و پیشاب‌راه را بی حس می‌کند تا احساس سوزش هنگام ادرار را کاهش دهد. البته معمولا بلافاصله پس از شروع مصرف آنتی‌بیوتیک درد تسکین پیدا می‌کند و نیازی به مسکن نیست.

نوشیدن مایعات (خصوصا آب) زیاد، سیستم ادراری را پاکسازی می کند.

 
درمان عفونت ادراری به روش درون وریدی

در برخی موارد بسیار پیچیده که عفونت نسبت به آنتی بیوتیک ها مقاوم شود، ممکن است نیاز به درمان در بیمارستان داشته باشید. در این شرایط دارو مستقیما در رگ (داخل وریدی) تزریق می‌شود. پس از ترخیص، برای مدتی آنتی‌بیوتیک برای شما تجویز می‌شود.

 

نظر دهید