تشخیص بیماری های مقاربتی (STD)

آزمایش برای تشخیص بیماری های جنسی و مقاربتی

بسیاری از عفونت های جنسی، بدون علامت هستند، بنابراین تشخیص آنها به سختی صورت می گیرد. تنها روشی که به صورت قطعی، وضعیت ابتلا به STI را مشخص می‌کند، تست و آزمایش است. پس از مراجعه پزشک، اینکه شما نیازمند انجام تست هستسد یا خیر مشخص می شود.

کدام نوع عفونت های جنسی، نیازمند انجام آزمایش هستند؟

پزشک احتمالا درخواست انجام آزمایش برای موارد مشکوک به بیماری هایی چون : کلامیدیا، سوزاک، ایدز (بیماری نقص سیستم ایمنی بدن)، هپاتیت ب، سیفلیس، تریکوموناس و نیز تبخال تناسلی را خواهد داد. پزشک معمولا در انجام چکاپ های سالیانه و بررسی سلامت جنسی، احتمال ابتلا به STI ها را بررسی نمی کند. بنابراین لازم است چنانچه علائمی دارید، وی را در جریان بگذارید.  

توجه داشته باشید که در صورت بارداری، عفونت‌های منتقله از راه جنسی، روی سلامت جنین اثر می گذارد. بنابراین لازم است حتما در زمان انجام آزمایشات غربالگری بارداری، از پزشک درخواست انجام STI ها را نیز داشته باشید.

نوع حفاظت به‌کار رفته در هنگام برقراری رابطه جنسی دهانی، واژنی و مقعدی

داروهای در حال مصرف

هر گونه مواجهه بالقوه یا واقعی، با عفونت‌های منتقله از راه جنسی

اینکه شما یا شریک جنسی‌تان، دارای شرکای جنسی دیگری هستید یا خیر نیز حائز اهمیت است.

آزمایش STI چگونه انجام می‌شود؟

پزشک با توجه به سابقه بیماری‌های جنسی شما و با هدف تعیین ابتلا به بیماری های منتقله جنسی، آزمایش خون، ادرار و معاینات بدنی را تجویز می کند. اکثر بیماری‌های STI، به کمک نمونه‌های خون، یا ادرار قابل آزمایش هستند. گاهی ممکن است تعیین نتیجه برای یک بیماری جنسی، یک ماه یا بیشتر از زمان ابتلا به برخی STI ها طول بکشد، برای مثال در صورتی که فردی به ایدز مبتلا بشود، چند هفته الی چند ماه طول خواهد کشید تا نتایج آزمایشات قادر به تشخیص عفونت باشند.

سواب‌ها

سواب‌های واژنی، سواب مخصوص رحم، و سواب مخصوص مسیر ادراری، از جمله موارد استفاده برای تشخیص STI ها است.

آزمایشات پاپ اسمیر و HPV

آزمایش پاپ اسمیر، برای تشخیص علایم زودرس سرطان مقعد یا دهانه رحم بکار می‌رود. یک آزمایش پاپ اسمیر طبیعی، به هیچ عنوان وضعیت ابتلا یا عدم ابتلا به STI را مشخص نمی‌کند. زنانی که به صورت مستمر به عفونت‌های HPV، علی‌الخصوص گونه‌های ویروسی ۱۶ و ۱۸ مبتلا هستند، در معرض ریسک چشمگیر ابتلا به سرطان دهانه رحم قرار دارند. اینکه آزمایش پاپ اسمیری که با نتایج غیرعادی همراه بشود، به آن معنا نیست که  لزوماً شخص به سرطان مقعد یا دهانه رحم، مبتلاست. آزمایشات پاپ اسمیر با نتایج غیرعادی، در گذر زمان و بدون هرگونه درمان برطرف می‌شوند. اما اگر نتایج آزمایش پاپ اسمیر شما غیرعادی باشد، پزشک احتمالاً آزمایش HPV را توصیه می‌کند. در صورتی که نتایج آزمایش HPV منفی باشد، احتمال کمی وجود دارد که در آینده نزدیک، به سرطان مقعد، یا سرطان دهانه رحم مبتلا بشوید. در نظر داشته باشید که آزمایشات HPV، به تنهایی برای تشخیص و پیش‌بینی سرطان کافی نیستند.

معاینات جسمانی

در بسیاری موارد پزشک از طریق معاینه جسمی، زخم، برآمدگی و سایر علایم STI را تشخیص می‌دهد. برخی بیماری‌های منتقله از راه جنسی، از جمله تبخیل یا زگیل تناسلی، با استفاده ترکیبی از معاینات جسمانی، و سایر آزمایشات قابل تشخیص هستند. نمونه‌برداری از نواحی مورد بررسی، نیز اطلاعاتی را در اختیار پزشک قرار می دهد.